Dark Fantasy Role Play

Na czele Kościoła Sigmara stoi dożywotnio Teogonista, mający władzę absolutną (jest nieomylny w swych sądach, utrzymuje bowiem stałą duchową więź z Sigmarem), wybierający także swego następcę. Stolicą kultu jest Altdorf z Domem Świętym (Katedra Kometarna na Placu Sigmara), w którym znajduje się dwór Teogonisty. Organem doradczym Teogonisty jest Kolegium Arcylektorskie. Organy wykonawcze tworzą bracia-urzędnicy Domu Świętego w Altdorfie. Wreszcie organem kolegialnym wydającym opinie w wyjątkowo ważnych dla Kościoła sprawach jest Synod Sigmariański zbierający się w Altdorfie z woli Teogonisty, przez niego kierowany.

Kapłani Sigmara zobowiązani są do:
- zachowania czystości duszy i ciała – celibatu i wstrzemięźliwości (Sigmar nie miał przecież żony, a namiętności ciała przeszkadzają skupić się na służbie Bogu. Tak naprawdę celibat został wprowadzony celem przeciwdziałania utraty majątku kultu)
- całkowitego oddania swoim przełożonym, a w szczególności Teogoniście – głosowi Sigmara na świecie.

PODSTAWOWA HIERARCHIA KOŚCIELNA
Teogonista (kolor biały)
Arcylektor – kraj (ale też wyjątkowo: miasto Nuln), (kolor srebrny)
Lektor – landy Rzeszy, archidiecezje (kolor szkarłatny)
Metropolita – duże miasta (kolor purpurowy)
Starszy Prałat – diecezje (kolor fioletowy)
Młodszy Prałat – diecezje (kolor fioletowy)
Ordynariusz – zastępca i sekretarz prałata
Proboszcz – parafie (kolor brązowy)
Wikariusz – zastępca i sekretarz proboszcza
Starszy kleryk (kolor popielaty)
Młodszy kleryk – seminarium sigmariańskie


HIERARCHIA TRYBUNAŁU INKWIZYCYJNEGO – Młota na czarownice
Teogonista
Arcylektor
Inkwizytor legat
Inkwizytor paladyn
Cenzor Trybunału
Szafarz Trybunału
Bracia służebni Trybunału

TYTUŁOWANIE KAPŁANÓW
1. Wasza Świątobliwość - Teogonista
2. Wasza Eminencjo - Arcylektor
3. Wasza Ekscelencjo - Lektor/Kardynał, Nuncjusz Teogonisty, Inkwizytor legat
4. Wasza Wielebność – Metropolita
5. Wielebny – prałaci, opaci, inkwizytorzy paladyni
6. Ojcze – proboszcze, przeorzy, kanonicy, kapelani
7. Bracie - wikariusze, zakonnicy/ mnisi, szafarze Trybunału
8. Kleryku – klerycy, pomocnicy kościelni (organiści, teostranci, zachrystianie, itp.)

UBIORY KLERU
Rozróżnia się szaty cywilne (codzienne, podróżne) oraz szaty liturgiczne, wkładane do prowadzenia mszy.
Do szat cywilnych zalicza się krótką, białą, okrywającą ramiona pelerynę (humerał) i sutannę lub, rzadziej, podróżny kaftan (w kolorach prezentujących hierarchię) ze srebrnym haftem Świętego Młota na plecach i piersi. Kapłani są przewiązani w pasie stułą (haftowaną wstęgą za którą wkładają młot) na głowie zaś noszą charakterystyczne małe kapelusze.
W skład szat liturgicznych, zależnie od hierarchii wchodzi:
Ornat – prostokątna bogato zdobiona narzuta z otworem na głowę, zróżnicowana kolorystycznie, lub komża - sięgająca pasa szata wierzchnia z krótkimi, szerokimi rękawami. Podczas liturgii stuła noszona jest na szyi.
Dodatkowo kapłani noszą w czasie obrzędów: rękawice, ryngraf z kometą, młot lub pastorał.
Mnisi, z racji swych ślubów, noszą tylko jeden rodzaj ubioru – habit sukienny lub wełniany, w różnych kolorach i z dodatkami odpowiadającymi konkretnemu zakonowi. Do tego młot w postaci naszyjnika lub modlitewnego różańca (przeznaczonego do odliczania pacierzy).


MSZA Językiem liturgii sigmariańskiej jest język klasyczny, w Rzeszy jednakowoż fragmenty mszy (hymny, modlitwy, czytania) prowadzone są także w reikspielu (Sigmar bowiem wywodził się z ludu tą mową władającego). Msze codzienne (rano, w południe i o zmierzchu) odprawia się w świątyniach, przy kamiennym ołtarzu skierowanym w cztery strony świata. Przy nim stoi kapłan celebrujący rytuał. W mszach mogą brać udział wyłącznie mężczyźni od 7 roku życia i zamężne kobiety. Kościoły zwykle podzielone są kolumnadami na 3 główne nawy – w głównej, najbliżej ołtarza jest miejsce dla mężczyzn wywodzących się ze szlachty i możnych. Za nimi stoją ich małżonki i synowie przed sakramentem promesy. Prawą nawę zajmuje pospólstwo, lewa przeznaczona jest dla wierzących w Sigmara zwergów i halfligów.

PRZEBIEG NABOŻEŃSTWA - schemat:
Wejście do świątyni – złożenie datku pieniężnego do urny ofiarnej (tzw. grzywna) za progiem.
Ustawienie się w nawach (brak ław, poza kilkoma dla chromych i starych).
Kapłan prowadzący inicjuje hymn pochwalny – rozpoczęcie mszy przy dźwiękach organów.
Powitanie w klasycznym, formuły liturgiczne.
Pokuta zbiorowa za pomniejsze grzechy i nieczyste myśli.
Modlitwy indywidualne, skrucha i zbiorowe śpiewanie psalmów.
Czytanie i nauka kapłana.
Indywidualne wystąpienia wiernych, publiczne ślubowania lub świąteczne fragmenty obrządków.
Modlitwa medytacyjna.
Podsumowanie mszy przez kapłana.
Promesa - przyrzeczenie sigmariańskie odnawiane przez wiernych na każdym nabożeństwie.
Kapłan udziela błogosławieństwa Sigmara każdemu mężczyźnie, który podejdzie do ołtarza.
Wierni opuszczają świątynię w milczeniu.

SAKRAMENTY PODSTAWOWE
- KONFIRMACJA (w wieku 7 lat chłopcy włączeni zostają do Kościoła)
- PRIMA PROMESA (ślubowanie męskie w wieku lat 17 - dojrzałość)
- PROMESA (odnawianie ślubowania na każdej mszy przez mężczyzn)
SAKRAMENTY WYŻSZE:
- MAŁŻEŃSTWO (włączenie kobiet do Kościoła)
- KAPŁAŃSTWO
- POSŁUGA PRZEDŚMIERTELNA

Kobiety z punktu widzenia Kościoła uważane są za istoty gorsze jakościowo, płoche, bardziej skłonne do grzechu i opętania przez chaos, a co za tym idzie nie tak nieustępliwe w bezwzględnej z nim walce jak mężczyźni.
Za nowe życie odpowiada też praktycznie tylko mężczyzna (nasieniem), kobieta jest jedynie naczyniem - wystarczy by była żyzna, a zapłodniona zakwitnie.
Sprawy seksualności są tematem tabu. Stanem idealnym jest bliskość Bogu, a to zapewnić może tylko oderwanie od namiętności i przyziemnych cielesnych rozkoszy otępiających umysł i skłaniających ku chaosowi (wszelkie „urozmaicenia” w pożyciu fizycznym małżonków trącą kultem jednego z głównych demonów – Slaanesha). Obowiązkiem męża jest spłodzić i wychować prawych sigmarytów, ale sam akt miłosny nie powinien sprawiać mu zbyt dużej przyjemności.
Kobiety mogą więc wchodzić do świątyń i uczestniczyć w obrzędach wyłącznie jako żony, matki, wdowy.


PODSTAWOWE KSIĘGI RELIGII SIGMARIAŃSKIEJ:

Summa Sigmarum – księga opisująca dzieje żywota wcielonego Boga, jego kolejnych epifanii, zniszczenie chaosu, wymienia prawdy wiary, cnoty i przykazania; spisana jest w języku klasycznym przez świętego Rittiniana i innych Świętych Świadków ponad 100 lat temu.
Katechizm – spisany 50 lat temu, w reikspielu, katechizm sigmariański. Zawiera modlitwy, przykazania, przypowieści, kodeks sakramentalny itp.
Maleus Meleficarum - spisany przez duchownych Arnolda Kraemera i Jacoba Sprengera podręcznik walki z chaosem stosowany obecnie przez Święty Trybunał. Co ciekawe księga ta nie jest żadnym autorytetem dla łowców czarownic.
Psałterz karmiński– najbardziej znany zbiór psalmów, hymnów i modlitw kościelnych, zebrany i spisany przez zakon Karminów ponad 50 lat temu.
Bulla kantorska – jeden z najważniejszych dokumentów wydanych przez Teogonistę Hansa Georga I , reguluje ostatecznie prawo kanoniczne i kwestie finansowe Kościoła (utrzymanie się z grzywien, darowizn, majątków kościelnych), potępia „branie na procent” (banki i lombardy, które przejmują innowierczy zwergowie).


INNE RZECZY ISTOTNE W SIGMARIANIZMIE:
- kult relikwii, miejsc świętych, cudów, objawień, świętych i błogosławionych Kościoła.
Związane są z tym pielgrzymki do Sanktuarium w Sigmarstadt (miejsce, gdzie spoczywał niegdyś Młot i inne relikwie, skąd odszedł i gdzie powrócił Sigmar ucieleśniony), do wielu katedr i klasztorów posiadających relikwie (bądź ich części) należące do świętych i błogosławionych. Tak fragmenty ciał, jak i ich rzeczy osobiste/ symbole.
- obecnie panującym (od 17 lat) teogonistą jest 55 letni Hans Georg II, kontynuuje on politykę swego poprzednika (zmniejszanie liberalizmu w sferze religijnej, społecznej, gospodarczej, uwstecznianie Rzeszy i uzależnianie jej od Kościoła). Powiększa się indeks dzieł zakazanych. Złośliwi twierdzą, że kwestią czasu jest obłożenie ekskomuniką drukarzy i drukarni (druk grozi publikowaniem grzesznych myśli w wielkich nakładach) oraz wprowadzenie biczowania się jako formy zbiorowej pokuty na mszy.
- nauki teologiczne są bardzo rozwinięte, główne ośrodki akademickie Kościoła w Rzeszy znajdują się w Rittenberdze, Nuln i Altdorfie.
- obecnie Święty Młot znajduje się w Altdorfie, w rękach Teogonisty.
- pochówek odbywa się na cmentarzach (zwłoki w trumnach zostają pogrzebane w ziemi, pod nagrobkiem z symbolem młota) lub w grobowcach świątyń, pod posadzką.
- najpopularniejszym gestem religijnym jest znak młota czyniony na piersi prawą zaciśniętą pięścią lub przyłożenie obu pięści, jedna nad drugą, do piersi (podczas modlitwy) – symbolizuje to trzymanie młota.
- wielkie gotyckie katedry spotykane na obszarze całej Rzeszy należą do wczesnego budownictwa sakralnego sigmarianizmu; wznoszone były blisko 100 -120 lat temu, w okresie rozkwitu Świętego Imperium Sigmariańskiego.


NAJWIĘKSZE ŚWIĘTA:
- 18 Sigmarzeit (pierwszy dzień lata), Sigmartag – święto przyjścia Sigmara – procesje i uczty, prezenty.
- Gehaimnisnacht - dzień postu, upamiętnienie kary bożej; pokutuje się wtedy i modli w ciemnościach.
- Dzień Młota - mężczyźni zbierają się razem i uprawiają sporty (zapasy, jeździectwo).


ZWROTY W JĘZYKU KLASYCZNYM I REIKSPIELU:
- „Sigmarus Supremus Omnideos” - Sigmar Bóg Najwyższy.
-„Deos Omnenpondensis” – Bóg Wszechmogący
-„Oveiz mei, Sigmare !” – usłysz mnie Sigmarze.
-„Jak Sigmar pozwoli”, „Z Sigmarem !” , „W imię Sigmara, zaklinam cię !”
-„Deos preterate” – niech Bóg chroni, „Niech Sigmar strzeże”
-„Duo nae, Sigmarus Supremus” – Pan nasz, Sigmar Najwyższy.
-„Na Młot Sigmara !” , „Na boski Młot”.
-„Na kości świętego Emila !”
-„Chrońcie wszyscy święci !”
-„Najświętsza Shallyio !”

POZDROWIENIE DUCHOWNYCH
- Salve Sigmarus!
- In omnis gloria.

POZDROWIENIA ŚWIECKIE:
- Chwała Sigmarowi
- Na wieczność


NAJPOPULARNIEJSZE ZAKONY:
Matjasanie – „Myszy”, zakon męski Rzeszy wywodzący się od św. Mathiasa von Altdorfera zwanego Obrońcą Wiary, marszałka Rzeszy. (Szare habity, małe młoty na szyi, szerokie skórzane pasy). Wielu matjasanów było żołnierzami; są zorganizowani na wzór wojska, ich karność i całkowite oddanie Teogoniście czynią z nich bardzo wpływową siłę w Rzeszy i poza nią.
Karmini - męski zakon naukowy i przyrodniczy (białe habity i czarne opończe); prowadzą klasztory i opactwa, biblioteki, gromadzą księgozbiory, opracowują pachnidła i alkohole.
Bertyści – męski zakon kontemplacyjny (czarne habity i ogolone głowy) zamknięte klasztory o ścisłej regule (modlitwa, praca umysłowa i fizyczna).
Kordianie – męski zakon misyjny.


ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI :
1. Święty August Heretykobójca (Pierwszy Teogonista Sigmariański po Potopie Plugastwa)
2. Święty Magnus Odnowiciel
3. Święci Świadkowie (spisali Summę Sigmarum): Klemens, Hieronim, Lukas, Rittinian.
4. Święta Pelippa Usmażona - męczennica.
5. Święty Rittinian
6. Święty Mathias Obrońca Wiary (von Altdorfer) – patron żołnierzy.
7. Święty Godfryd - patron podróżnych.
8. Święty Waldemar Niezłomny – męczennik.
9. Święty Emil – patron uczonych.
10. Błogosławiony Teofil – patron rolników.
11. Błogosławiony Fryderyk Mocny – propagował wiarę krucjatami.


PRAWDY WIARY
1. Bóg najpotężniejszy między bóstwami to Sigmar Młotodzierżca.
2. Sigmar wyzwolił nad od Chaosu, uczynił panami świata i wskazał drogę jaką mamy podążać.
3. Każdy człowiek ma nieśmiertelną duszę, rodzi się z łaską Sigmara i wolną wolą wyboru.
4. Kto żyje w wierze zostanie zbawiony i dostąpi raju.
5. Kto żyje w chaosie zostanie potępiony i sczeźnie w otchłani.
6. Kościół Sigmara jest orędownikiem prawdy i chwały Sigmara.

DZIESIĘĆ CNÓT:
1.wiara
2.męstwo
3.pokora
5.hojność
6.skromność
7.sprawiedliwość
8.wstrzemięźliwość
9.cierpliwość
10.wytrwałość

PRZYKAZANIA
1. Sigmara czcić.
2. Chaos tępić.
3. Kościół wspierać.
4. Rodzicieli szanować.
5. Wierzącym pomagać.
6. Grzesznych karać.
7. Strapionych pocieszać.

GRZECHY GŁÓWNE
1. kult chaosu
2. czarostwo
3. herezja
4. zabijanie niewinnych
5. kradzież
6. rozpusta
GRZECHY POMNIEJSZE
7. kłamstwo
8. pycha
9. chciwość
10. lenistwo
GRZECHEM JEST TAKŻE:
11. namawianie do grzechów
12. zezwalanie na grzechy
13. milczenie gdy ktoś grzeszy

OSTATNIE RZECZY CZŁOWIEKA
1. Śmierć.
2. Sąd Sigmara.
3. Raj niebiański lub otchłań Chaosu.


HYMN „Sigmarus Supremus“

Chwała Sigmarowi na wieczność i pokój ludziom go wyznającym.
Chwalimy Cię.
Błogosławimy Cię.
Wielbimy Cię.
Wysławiamy Cię.
Dzięki Ci składamy.
O opiekę Cię prosimy.
Bo wielka jest chwała Twoja i potęga.
Sigmarze, Królu Świata
Sigmarze Młotodzierżco.
Srogi ale sprawiedliwy,
który chaos zdławiłeś i wszystkich nas wybawiłeś
umiłuj się nad nami
przyjm błagania nasze.
Tylko Tyś jest Bogiem,
tylko Tyś jest Panem,
tylko Tyś Najwyższy, Sigmarze Królu Świata.
Amen.

---------

KLASZTORY I ZAKONY:

HIERARCHIA Opat
Przeor/ przeorysza
Bracia – zakonnicy, miedzy innymi:
Kantor, Bibliotekarz, Jałmużnik, Szpitalnik, Kuchenny, Piwniczny, itd.

PODZIAŁ DNIA wg. reguł klasztornych - godziny liturgiczne (modlitwy):

2.30 - 3.00 Jutrznia (wigilia) tuż przed zorzą poranną
5.00 - gdy zaczyna dnieć Lauda (Matutina) kończy się, gdy zaczyna dnieć
7.30 - Pryma
około 9.00 - Tercja
12.00 - Seksta (Południe)
14.00 - 15.00 Nona
16.30 - Nieszpór (po modlitwie wieczerza przed zmrokiem)
około 18.00 - Kompleta
19.00 - pora spoczynku

DODATKOWE INFO O ZAKONACH SHALLYI
Siostry Shallyi... – zakony żeńskie :
a) ...Miłosiernej – zakon szpitalny - „Peleryny” (białe pelerynki i czepki).
b) ...Współczującej - „Płaczki”, klasztorny zakon zamknięty o ścisłej regule – symbol: łza.
c) ...Łagodzicielki - „Gołąbki” , bretoński zakon szpitalny (Couronne); prowadzący lazarety i uzdrowiska – symbol: biały gołąb.